Ang
sakit lang.
Noong
una, akala ko ako lang. Iyun pala, may apat pa.
Akala
ko ako lang, ako lang ang iniisip mo. Tapos malalaman ko, may iba pa pala?
Minulat
ko ang aking mga mata, kahit masakit ay sinubaybayan ko kayo ng ‘iba’ mo.
Nakita
ko, inaalagaan mo sila. At pantay-pantay mo silang nabibigyan ng pagpapahalaga.
Natanong
ko na nga rin ang sarili ko, ano bang wala sa akin na mayroon sa kanila?
Kahit
nagmumukha na akong tanga, hindi pa rin kita iniwan.
Ngunit
nang tumagal, tuluyan na ngang nawala ang pagpapahalaga mo sa akin.
Wala
ka na talagang pagmamahal sa akin. Simula noon, pinatay ko na ang sarili ko.
Nangingitim
na nga raw ako sabi ng iba. Eh hindi mo naman na ako mahal diba?
Pero
umaasa pa din ako na manumbalik ang atensyon mo sa akin.
Hindi
ko na kaya, gagawa na ako ng aksiyon.
Hindi
mo ako pinapansin diba? Total sinaktan mo na rin naman ako, sasaktan na rin kita.
Ang
sakit lang, kasi ayaw ko naman talagang masaktan ka. Pero magiging makasarili
na ako.
Kahit
man lang sa sakit na ipapadama ko sayo, maalala mo naman ako.
-
HINLILIIT SA PAA
No comments:
Post a Comment